بررسی تأثیر دو ماه تمرینات پیلاتس بر روی میزان قوس کمری دانش آموزان دختر 15-18 سال دبیرستان انقلاب اسلامی شهر بیرجند

در سال های اخیر، تمرینات پیلاتس به عنوان یک روش اصلاحی و با هدف بهبود ناهنجاری های قامتی، نظر پژوهشگران را به خود جلب کرده است، چراکه ادعا گردیده است که این تمرینات موجب بهبود تعادل و وضعیت بدنی افراد می شود. برای مشخص شدن هرچه بیشتر این ادعا، در این پژوهش بررسی اثر تمرینات پیلاتس بر گودی بیش از حد کمری دختران 15 تا 18 سال دنبال می شود. بدین منظور 23 دختر 15 تا 18 سال دبیرستانی مبتلا به گودی بیش از حد کمری که زاویه قوس کمری آنها یک انحراف استاندارد بالاتر از میانگین جامعه آماری (50/10=11/05+39/05) بود؛ انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از آزمون تعیین میزان قوس کمری با خط کش منعطف، آزمون درازونشست برای تعیین استقامت موضعی عضلات شکم و آزمون خمش به جلو بمنظور تعیین انعطاف پذیری عضلات کمری استفاده گردید. پروتکل تمرینی شامل اجرای تمرینات پیلاتس به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و یک ساعت در هر جلسه بود و اندازه گیری متغیرها در دو مرحله شامل قبل (پیش آزمون) و بعد (پس آزمون) از اجرای پروتکل انجام گردید. مقایسه میانگین ها با آزمون t همبسته تک گروهی قبل و بعد از تمرینات پیلاتس انجام شد و نتایج مشخص ساخت که میزان قوس کمری دختران پس از هشت هفته به طور معنی داری کاهش یافته است(p≤ 0/05 ؛ 7/36=t). از طرف دیگر، میزان استقامت موضعی عضلات شکم (p≤ 0/05؛ 8/18-= t ) و انعطاف پذیری عضلات کمر (p≤ 0/05 ؛ 9/86-=t) شرکت کنندگان نیز بر اثر تمرینات پیلاتس به طور معنی دار افزایش یافت. بر اساس نتایج بدست آمده، انجام تمرینات پیلاتس بر اصلاح ناهنجاری های وضعیتی دانش آموزان دختر مدارس موثر هستند و استفاده از آن در برنامه تربیت بدنی مدارس، مفید خواهد بود.